De meeste

Initiatieven voor Beschut Wonen (IBW’s)

ontstonden in de jaren tachtig. Dit onder impuls van gemotiveerde psychosociale werkers, vooruitstrevende pioniers die niet aarzelden om projecten op te zetten waar nog geen wettelijk kader voor bestond. Ze merkten allen dat veel patiënten te lang in het ziekenhuis werden opgenomen en dat de draaideurproblematiek zeer reëel was.

Daarom wilden zij gemeenschappelijke of individuele woonruimtes bieden waar hulpverleners regelmatig langskomen om de bewoners te ondersteunen. Het doel was om iedereen te laten wennen aan alledaagse handelingen. Daarnaast wilden deze projecten ingebed zijn in de stad. Het ging erom een neutrale, niet-stigmatiserende plek aan te bieden, die als een 'thuis' voelt onder gelijkgestemden. Psychiatrische instellingen hadden immers stilaan steeds meer hun deuren geopend.

Het was wachten op het koninklijk besluit van juli 1990 om een wettelijk kader te krijgen en dus een financiering voor de teams.
Vandaag zijn er 18 IBW’s in Brussel. Het aantal plaatsen neemt de laatste jaren toe, maar de sector blijft helaas erg verzadigd. Enerzijds wordt het intakeproces vaak maandenlang opgeschort en anderzijds moet de gebruiker, wiens kandidatuur wordt aanvaard, vaak maanden wachten voordat hij effectief kan instromen.

Het werk in IBW’s is sinds hun oprichting aanzienlijk geëvolueerd. Het motto blijft echter hetzelfde, namelijk het bieden van een plek om te wonen, een thuis, zo lang als nodig is. We proberen de omkadering van elke bewoner hieraan aan te passen.
Bij ‘Entre Autres heeft elke bewoner zijn kamer en wordt de rest van het huis of appartement gedeeld met de anderen. We vragen hen het intern reglement te respecteren, naar hun wekelijkse afspraak met hun begeleider te komen, aanwezig te zijn op de bewonersvergadering (wekelijkse avondvergadering) en minstens drie dagen per week een activiteit te hebben. Voor de rest organiseert iedereen zijn leven naar eigen inzicht en kunnen ze rekenen op de steun van het team, ongeacht de moeilijkheden waarmee ze worden geconfronteerd.

Er zijn talrijke uitdagingen voor de toekomst, de belangrijkste is die van de verzadiging van onze structuren. Dit kan gedeeltelijk worden verklaard door het feit dat onze bewoners moeilijk degelijke en betaalbare woningen kunnen vinden. Verder moeten we onze praktijk aanpassen aan de beleidsmatige hervormingen van de afgelopen jaren. Daardoor zijn er steeds vaker acute situaties binnen onze huizen ...

François Kinkin
(Coordinator IBW Entre Autres)